2022.11.23-24 Barcelona, ES (dzień 1)

Barcelona…aż trudno uwierzyć, że jeszcze nas tam nie było. Barcelona jest jednym z tych miast Europejskich gdzie każdy Amerykanin leci w pierwszej kolejności. No i nie dziwne, położona na wybrzeżu ma plaże w środku miasta a jednocześnie super nocne życie, raj restauracyjny no i niesamowitą architekturę.. głównie Gaudi ale nie tylko.

Nie sądziłam, że uda nam się wyskoczyć gdziekolwiek w listopadzie bo wiadomo, że w sklepie u Darka jest największy ruch. Więc jak Darek stwierdził, że w sumie to czemu nie, jeśli lot będzie po 8 wieczorem…to mi długo nie trzeba było mówić. Jeden bilet udało nam się skołować za darmo (punkty) więc kolejny powód, żeby powiedzieć tak. Tak więc środa wieczór a my w drodze na lotnisko. Święto dziękczynienia w Stanach to zawsze okres podróży więc troszkę obawialiśmy się kolejek na bramkach ale nawet wszystko poszło sprawnie… kolejki za to były do lounge.

Niestety coraz więcej ludzi wyrabia karty kredytowe, które dają darmowe wejściówki do lounge na lotniskach. Jest to super sprawa bo ceny w knajpach na lotniskach są masakryczne więc możliwość zrelaksowania się w ciszy, przekąszenia małego co-nieco, i wypicia darmowego piwka czy innego napoju wg. preferencji jest kuszące. Niestety zwiększona ilość ludzi, która może skorzystać z tego przywileju sprawia, że już drugi raz pod rząd nie udaje nam się wejść.

Przepłaciliśmy za coś co miało być flatbread ale cóż pociesza nas perspektywa dobrego katalońskiego jedzonka i 5 dni spędzonych w słonecznej Barcelonie.

Bez zbędnych opóźnień nad ranem wylądowaliśmy w Barcelonie. Na dzień dobry przywitała mnie wiadomość z aplikacji Marriotta, że nasz pokój jest gotowy. Była to najlepsza wiadomość bo w samolocie prawie w ogóle nie spaliśmy więc pójście do łóżka na parę godzin drzemki było naszym chwilowym marzeniem.

Z lotniska do centrum wzięliśmy autobus A1. Za 5.90 eur. Można dojechać ekspresowo i bezpośrednio z lotniska do centrum. Na początku wystraszyła nas kolejka ale szybko zobaczyliśmy, że autobus za autobusem przyjeżdża. No i fajne rozwiązanie. Z autobusu do hotelu już spacerkiem na nóżkach 15 min.

Śpimy w Marriocie, choć nie jest to oczywiste bo na tym wyjeździe mamy mieć 3 hotele i tylko jeden jest Marriotta. No tak koniec roku to i koniec budżetu wakacyjnego więc trzeba wykorzystywać wszystkie punkty jakie się ma. Hotel Le Meridien Barcelona położony jest przy ulicy La Rambla. Podobno jednej z bardziej uczęszczany i znanych ulic.

Ilość ludzi tu na ulicach trochę mnie zdziwiła. Dużo ich. Chyba odkąd nie pracuję przy Times Sqr czy Macy's to zapomniałam jak zatłoczone mogą być turystyczne miejsca. Choć tu więcej ludzi jest w okolicy La Rambla niż w rejonie La Sagrada Familia.

To właśnie La Sangrada Familia była naszym pierwszym punktem turystycznym. Katedra La Sangrada jest największym dziełem Gaudiego. Poświęcił jej 40 lat swojego życia, pracował nad nią do końca swoich dni i dalej jej nie skończył.

140 lat po rozpoczęciu budowy nadal są tu drzwigi i prace są dokańczane. Jak dla mnie to katedra z dźwigiem już tak wpasowała się w krajobraz Barcelony, że dziwnie będzie jak już skończą dzieło Gandiego. Oczywiście ładniej będzie jak skończą a może i więcej otworzą bo póki co można tylko zwiedzać dół i wyjechać na wieże. Problem tylko w tym, że wieże są w remoncie i poza wąska klatką schodową to nie wiele można tam zobaczyć. Ogólnie, wieżą (Novelty Tower) byliśmy bardzo zawiedzeni.

Wnętrzem za to byliśmy zachwyceni. Przepiękne sklepienie, witraże, gra świateł, no i detale. Naprawdę robi wrażenie.

Z zewnątrz z kolei to nic innego jak biblia na murze. Zewnętrzne fasady La Sangrada Familia to nieskończona ilość rzeźb, które przedstawiają sceny z pisma świętego. Od narodzin po ukrzyżowanie.

Do Barcelony/Hiszpani przylecieliśmy na dość krótko. Tylko 4 pełne dni, w poniedziałek już wracamy. Jest to wystarczająco, żeby zobaczyć miasto a może i wyskoczyć na wycieczkę za miasto. Nie wzięliśmy jednak pod uwagę mundialu. Lubimy oglądać mistrzostwa świata czy Europy w piłkę więc teraz do dość zapchanego planu zwiedzania muszę jeszcze dołożyć mecze.

Po La Sangrada udaliśmy się w poszukiwanie jakiegoś fajnego Tapas. Znaleźliśmy ale otwarte dopiero od siódmej popołudniu. No tak…Hiszpanie i ich siesta. Dobrze, że udało nam się znaleźć bar amerykański, który nie tylko był otwarty, miał telewizory gdzie puszczali mecze no i do tego wszystkiego podawali typowy obiad dziękczynienia. W Stanach dziś jest Indyka…tak więc z okazji tego święta i nie tylko dziękujemy wszystkim naszym wiernym czytelnikom. Jesteśmy wam wdzięczni za czas jaki poświęcacie na czytanie naszych wypocin!

Skończył się mecz (wygrana Portugalii), skończył się indyk…piwo tam się nigdy nie kończy ale czas na przerwę się skończył i ruszyliśmy do kolejnej atrakcji.

Casa Batllo, w 1904 roku Gaudi podjął się remontu i przekształcenia starej kamienicy w centrum Barcelony. Josep Batllo, zakupił najgorszą kamienicę w najlepszej dzielnicy. Jest to zawsze dobry pomysł gdyż można kupić nieruchomość w bardzo okazyjnej cenie. Pierwotnie chciał zbużyć budynek i postawić nowy ale postanowił wynająć Gaudiego i zlecić mu przeprojektowanie. Zarowno Josep i jego żona Amalia nie chcieli limitować artysty i dali mu wolną rękę. Co wyszło? Cudo…

Rodzina Batllo należała do burżuazji tamtych czasów. Pieniądze i sukces odnieśli w biznesie tekstylnym. Z ciekawostek słynny Casanova też się dorobił właśnie na ubraniach. To właśnie Batllo i Casanova rządzili sektorem tekstylnym w tej części świata. Chyba Batllo był dobrym biznesmenem bo stworzenie takiej kamiennicy napewno nie było tanie.

Zwiedzać można dolne piętra z salonami, a także prywatne kwatery. Przepiękną klatką schodową można wyjść na wyższe piętra gdzie urzędowała służba oraz na dach. Jak to dziwnie się zmieniło. Teraz im na wyższym piętrze mieszkasz tym lepszy masz status, dawniej im niższy status tym wyższe piętro.

Gaudi w swoich pracach wzorował się dużo na naturze. Inspiracji szukał w lasach, roślinach, zwierzętach. Przez to jego prace są troszkę jakby z wyimaginowanego świta, bo przecież natura sama w sobie jest niesamowita, tajemnicza i wyjątkowa.

I tak wspinając się klatką schodową zaszliśmy na sam strych a ze strychu na dach. Nawet na dachu nie zabrakło ciekawych elementów dekoracyjnych. Widoku z dachu powalającego nie było (same inne dachy) ale elementy dekoracyjne były fajne.

Myśleliśmy, że po dachu już nie wiele będzie. Pewnie zejście na dół do sklepu z pamiątkami i koniec wycieczki. Trochę się pomyliliśmy. Na dół schodzi się inną klatką schodową..nie jest to zwykła klatka schodowa. Japoński architekt Kengo Kuma zainstalował tam niesamowity projekt. Miliony metalowych łańcuszków które sprawiają wrażenie niekończącego się tunelu. Super to wygląda.

Na koniec spytali się czy nie mamy klaustrofobii albo innych schorzeń i zamknęli nas w pokoju… duży był pokój. Powiedzieli tylko, że będzie jakiś pokaz wirtualny. No i rzeczywiście. Zaczęła grać muzyka a na ścianach, suficie i podłodze przewijały się obrazki. Trochę nowoczesne, trochę z twórczości Gaudiego. Mix wszystkiego.

A na sam koniec załapaliśmy się na pokaz światło i dźwięk na kamiennicy Battlo.

Na tym skończyliśmy zwiedzanie, to znaczy skończyliśmy oficjalne punkty wycieczki. Można było wreszcie zanieść ciężkie aparaty i obiektywy do hotelu i ruszyć na miasto. Miałam na liście parę miejscówek więc zaczęliśmy od pierwszej, niedaleko hotelu. Miał to być bar z tapas i lokalnym piwkiem. Jakie było nasze zaskoczenie jak weszliśmy, zobaczyliśmy menu a tam… Browar Stu Mostu, tak dokładnie, ten sam z Wrocławia.

Nie było tam jednak atmosfery więc ruszyliśmy dalej w miasto. Następny przystanek to było Craft Barcelona, tak właśnie nazywała się knajpka. Miało być fajnie, miała być muzyka na żywo i miało być w dzielnicy imprezowej. No to poszliśmy do tej słynnej dzielnicy Gothic Quarter.

Dopóki więcej młodych ludzi szło w naszym kierunku to było dobrze choć były momenty gdzie się zastanawialiśmy czy tu naprawdę coś jest. Jak się okazuje to jest tu dużo tylko trzeba wiedzieć gdzie się zgubić i poskręcać w małe uliczki a wtedy znajduje się perełki.

Za każdym rogiem jakaś niespodzianka. Przez chwilę człowiek się zastanawia czy czasem źle nie skręcił i jak już zaczyna wątpić w swoje wybory to z za rogu wydobywa się muzyka i pojawia się jakiś grajek, tenor czy inny utalentowany muzyk. Wrażenie które nie da się opisać… ale zdecydowanie polecam się tam “zgubić” bo tego nie da się zaplanować.

Dzień zakończyliśmy w Cocktails and Tapas. Ciężko było znaleźć miejsce z otwartą kuchnią o godzinie 22 więc nie wybrzydzaliśmy tylko weszliśmy do pierwszego lepszego miejsca koło hotelu. Początkowo dość pusta miejscówka z czasem zaczęła się zapełniać tak, że jak myśmy wychodzili to już były tłumy i każdy stołek był zajęty. Barcelonę trzeba zrozumieć.. może wyjeżdżając z niej powiemy, że wiemy o co tu chodzi ale póki co liczymy więcej na szczęście a mniej na pana Google.

I takim właśnie oto szczęściem po 14h spedzonych w Hiszpanii w końcu zjedliśmy upragnionej świnki z rodowodem czyli Jamon Iberico Bellota.